User:Crosstor/sandbox

Source: Wikipedia, the free encyclopedia.
Edith A. Moravcsik
Born
NationalityHungarian
CitizenshipAmerican
Alma materEötvös Loránd University

Edith A. Moravcsik (Hungarian pronunciation: [edit moravchik]) (born 1939) is a Hungarian-born American linguist.

Career

Edith A. Moravcsik [1] was born May 2, 1939 in Budapest, Hungary. Since 1964, she has been living in the United States. Her early training in Hungary was in Classics.

Education and teaching

In 1971, she received her Ph.D. in linguistics at Indiana University. Between 1968 and 1976, she was a member of the Language Universals Project at Stanford University under the direction of Joseph Greenberg and Charles Ferguson. After over 30 years of teaching at the University of Wisconsin-Milwaukee, she retired from this institution as professor emeritus in 2009.

Books authored

  • Introducing language typology. 2013. Cambridge University Press.
  • An introduction to syntax. Fundamentals of syntactic analysis. 2016. London: Continuum.
  • An introduction to syntactic theory. 2016. London: Continuum.

Recent books co-edited

  • Current approaches to syntax (with András Kertész and Csilla Rákosi). 2019. Berlin: de Gruyter.
  • Competing motivations in grammar (with Brian MacWhinney and Andrej Malchukov). 2014. Oxford University Press.
  • Formulaic language (with Roberta Corrigan, Hamid Ouali, and Kathleen Wheatley). Volumes I-II. 2009. Amsterdam/Philadelphia: Benjamins.

Selected recent papers

  • “Accounting for variation in language.” Open Linguistics, 2019, 5: 369-382.
  • “Syntax.” In Hans Burkhardt & Johanna Seibt & Guido Imaguire & Stamatios Gerogiorgakis (eds.) The handbook of mereology, 544-547. 2017. Munich: Philosophia Verlag.
  • “Number” In A. Y. Aikhenvald and R. M. W. Dixon (eds.) The Cambridge Handbook of Linguistic Typology. 2017. 440-476. Cambridge University Press.
  • “On linguistic categories.” Linguistic Typology 2016. 20/2,417-425.
  • “Coming to grips with exceptions”. In Horst J. Simon and Heike Wiese (eds.) Expecting the unexpected. Exceptions in grammar. 2011. 31-55. Berlin: Mouton de Gruyter.
  • “Explaining language universals”. In Jae Jung Song (ed.) The Oxford handbook of language typology. 2011. 69-89. Oxford University Press.
  • “Conflict resolution in syntactic theory” Studies in Language, 2010. 34:3, 636-669.
  • “The distribution of case”. In Andrej Malchukov and Andrew Spencer (eds.) The Oxford handbook of case. 2009. 231-245. Oxford University Press.
  • “Partonomic structures in syntax.” In Vyvyan Evans and Stéphanie Pourcel (eds.) New directions in cognitive linguistics. 2009. 269-285. Amsterdam/Philadelphia: Benjamins.
  • “What is universal about typology?” Linguistic Typology, 2007. 11/1, 27-41.
  • “A semantic analysis of associative plurals” Studies in Language, 2003, 27:3, 469-503.

References


Tiu ĉi artikolo NE ESTU FORIGITA, KUNIGENDA, ALDIREKTITA! Vidu la diskuton!

Pozono, hungare Pozsony [Poĵonj], germane Pressburg, slovake Prešporok estis longe la hungara ĉefurbo, nuntempe jam ĉefurbo de Slovakio kiel Bratislavo. eta|

Pozono en la 16-a jarcento

Historio

La hungaraj triboj venkis armeon de la Orientfranka imperio en 907 kaj okupis la areon. La unua hungara skriba mencio okazis en 1002 en latina formo Poson. Ĝi - kiel limgarda urbo - travivis kelkajn sieĝojn en la sekvaj jarcentoj, kelkfoje dum mallongaj tempoj la urbo apartenis al la germanoj. Pro malvenko ĉe Mohács en 1526 pro la turka minaco la ĉefurbo estis translokita el Buda al Pozono en 1536 kaj remetita post retiriĝo de la Osmana Imperio en 1784. Tiu rezultis, ke Pozono estis pli longe ĉefurbo, ol Budapeŝto aŭ Bratislavo. Precipe en la unua duono de la 19-a jarcento en tiu urbo kunsidis la hungara parlamento. eta|

Kronado de Matiaso (Sankta Romia Imperio) en Pozono

eta|

La hungara parlamento en Pozono

eta|

La baroka Pozono

eta|

Pentraĵo pri Pozono de nekonatulo

eta|

Pozono en 1893

1. La artikolo konformas al kriterio de artikolo 2. Pozono estis longe la hungara ĉefurbo, pli longe estis ĉefurbo, ol ekzemple Budapeŝto kaj Bratislavo, tial ĝi meritas o-finaĵon laŭ propra nomo. Meritas ankaŭ kategorion Kategorio:Iamaj ĉefurboj de Hungarlando|Pozsony, kiun Moldur forviŝis. Cetere la kategorio montris Bratislavon kaj ne Pozsony aŭ similan. Do Moldur forviŝis tiun fakton, ke tie estis la hungara ĉefurbo. Bone, sed tiam nepre necesas tia formo, kiu prezentas viva: Iamaj ĉefurboj de Hungarlando|Pozono. 3. Similaj artikoloj estas ekzemple Bizanco-Konstantinopolo-Istanbulo kaj Kenigsbergo-Kaliningrado.